14:59 Nasriddin Afandining yangi sarguzashtlari... | |
![]() istehzo bilan dedi: — Voy-bo'... Mulla Nasriddin, bunaqangi antiqa eshak quloqni qayerdan topdingiz? — E-e, so'ramang, qo'shnijon,— dedi unga javoban Nasriddin,— Eshakning miyasini siz yeb qo'ygan ekansiz, menga faqat qulog'i qolibdi... — Doktor,— dedi kulimsiragancha Nasriddin, — nimaga menga tilingni chiqargin, dedingiz-u, o'zingiz unga qiyo ham qarab qo'ymadingiz? — Resept yozib bergunimcha bir past jim turishingizni xohlagandim,— dedi vrach ham kulimsiragancha. — Mening xotinimni yaxshilab bir ko'rib quysangiz,— deya iltimos qildi Nasriddin vrachdan.— Unda qandaydir g'alati odatlar paydo bo'lib qoldi. — Xo'sh... Masalan, qanday odatlar? — Bilasizmi,— tushuntira boshladi xotiniga mehribon bo'lgan Nasriddin, — ilgari u chakagi chakagiga tegmay javragani-javragan edi, men ham bunga ko'nikib qolgan edim. Endi esa gapiradi, gapiradi-da, birdan jim bo'lib qoladi. Buning sababi nimada? Bir kishi mashhur turk shoiri Mahmad Akif Ersoyni mazax qilmoqchi bo‘libdi: -Afandim, siz mol do‘xtirligini bitirgan edingiz-a? -Ha, bir yering og‘riyaptimi?! Bir olim g‘iybatchiga debdi: -Aytaylik, sen yomonlayotgan odamning obro‘si kamaydi, ammo bu to‘kilgan obro‘ senikiga kelib qo‘shilmaydi-ku! — Doktor, ancha yaxshi bo'lib qoldim. Davolaganingaz uchun sizga qancha to'lashim kerak? — Hali vaqt bor, shoshilmang. Haq to'lash uchun kuch-quvvatga to'lganizcha yo'q. Taniqli doktor hali nom qozonmagan yosh vrachning huzuriga keldi. — Sizning huzurimga kelishingizning o'zi menga katta baxt,— dedi yosh vrach.— Lekin nega siz o'zingizni o'zingiz davolamaysiz? — Bilasizmi,— dedi taniqli doktor,— davolaganim uchun bemorlardan juda katta pul olaman, O'zimni o'zim davolaydigan bo'lsam, unga to'lashga pulni qayoqdan topaman. Bir boy qariya kasal bo'lib qoldi. Buni eshitgan Nasriddin hol-ahvol so'rash uchun keldi. Ketayotganda esa, bemorning uyidagilarga ta'ziya bildirdi. Bola-chaqalari Nasriddinga deyishdi: — U kishi hali o'lgani yo'q-ku, nimaga ta'ziya bildiryapsiz? — Gapimga tushunmadinglar,— dedi Nasriddin, — men uning umrbod rohat topishini o'ylab, sizlarga ta'ziya bildirib, duo o'qidim. Bundan tashqari, u o'lib-netib qolsa, yana ta'ziya bildirish uchun kelishga vaqtim bo'lmasligi mumkin. Shuning uchun hozir bir yo'la hammasini qilib ketganim ma'qul. Nasriddin tizzasi og'riyotgan bemorni ko'rish uchun bordi. — Sening kasaling to'g'risida,— dedi u, — arab shoiri Jarisning ajoyib she'ri bor, uning qanday boshlanishini faqat men bilaman. — Shu bilganingni o'zinigina aitib bera qol, — iltimos qildi bemor. Shundan so'ng Nasriddin yoddan o'qiy boshladi: — Tizza og'rig'iga yo'qdir davo... Buni eshitgan bemor shu zahotiyoq dedi: — Bo'ldi, bo'ldi. O'sha she'rning bir misrasi ham yodingda qolmagani ma'qul edi... Boshi aralash jag'ini boylab olgan Nasriddin ko'chada ketayotgandi, bir tanishi uchrab qolib dedi: — Xudoning o'zi umringizni uzoq qilsin. Nimaga aft-basharangizni bog'lab oldingiz? — Mana to'rt kunki,— dedi Nasriddin hasratidan chang chiqib, — tish og'rig'idan qutula olmayapman. — Agar mening tishim og'risa, — dedi Nasriddinning tanishi,— shartta oldirib tashlagan bo'lardim. — Agar sizning tishingiz og'risa,— dedi Nasriddin,— men ham shartta sug'urtirib tashlagan bo'lardim. Bir necha kishi daladan topib olishgan kompaslarini ko'tarib, Nasriddinning oldiga olib kelishdi: — Bu qanaqa narsa, nima deb o'ylaysiz? Nasriddin xayolga toldi, keyin birdan ho'ngrab yig'lab yubordi. Lekin oradan ko'p o'tmay, ko'z yoshlarini qo'li bilan artida, xaxolab kulishga tushdi. — Sizga nima bo'ldi?— ajablanib so'rashdi undan. — Bir yig'laysiz, bir kulasiz... — Oldiniga,— dedi Nasriddin,— omiligingizga, bu narsa nimaga ishlatilishini bilmaganingizga yig'ladim. Kulishimning boisi, bu narsa nimaligini o'zim ham bilmas ekanman. Nasriddin Afandi yana qanday sarguzashtlarni boshidan kechirar ekan? | |
|
Всего комментариев: 2 | |
ajayip sarguzashtlardan boldi minawin jora!!! ))))) ku'lsembeken ya ))))))))))))))))))))))))))))))))))))) bilayma?
[ Регистрация | Вход ] |